Hurricane Sandy on the way!

We hebben een klein probleempje. Sandy is onderweg naar New York, op het moment dat ik het schrijf raast ze over Florida heen. Haar weg zal vervolgens over zee richting New York gaan. Het schrijnt een bijzondere storm te zijn omdat er twee soorten stormen bij elkaar zijn gekomen en daardoor nog erger is dan een normale storm. Het achterlijke er van is dat ze het een perfecte storm noemen. Op de tv gaat het over niks anders, sterker nog er is bericht van de hurricane central.
Ze weten alleen nog niet wanneer en waar zij aan de kust gaat komen. Volgens de Europese weerbericht mannetjes komt hij meer in het zuiden aan land en zal New York er weinig last van hebben. Volgens de Amerikaanse mannetjes komt hij bij New York aan land en dat betekent overstromingen, wind, ellende en evacuaties. Zoek het dus maar uit waar zij gaat komen.
Ze verwachten dat zij zaterdag of zondag komt. Tot nu toe merken we er weinig tot niks van, het enige wat we er nu van merken is bewolking. Maar het waait niet harder dan normaal en slecht is het ook niet. Het is nog steeds T-shirt tempratuur.
Op de tv worden mensen geattendeerd om extra eten en drinken in te slaan en als het zo ver is, een ander onderkomen te zoeken als ze wonen in een lager gelegen deel. Volgens de tv zijn de mensen al druk met voorzorg maatregelen. Ik heb er nog maar weinig van gemerkt al waren wij vandaag niet in Lower Manhattan. Een ding is wel de bedoeling, dat wij zaterdag weer met het vliegtuig terug gingen naar ons kikkerlandje. Hmmm ik vraag me nu dus sterk af of dat wel gaat lukken. Maar je moet alles een keer mee gemaakt hebben dus Sandy ook. Oh Sandy, baby, someday when high ……. Somehow, someway our two worlds will be one…

En hmmmm onderbroeken genoeg!

Maar even serieus. Het is een behoorlijke storm, zij is over Cuba getrokken waar veel schade is en waar het al 11 mensen het leven heeft gekost. Laten we hopen op t beste!

Vanmorgen waren we pas laat op pad omdat ik geen zin had om me bed uit te komen. Ze zijn vannacht flink aan het klussen geweest buiten. De ene vrachtwagen kwam de andere aflossen , dus (vooral) ik had niet al te best geslapen. Omdat wij later waren dan normaal was het ontbijt al verkeken en moesten we opzoek naar een ander ontbijtje. Die was op zich snel gevonden. Ergens om de hoek kon je een prima ontbijtje scoren. Vooral ei! Ei met spek, ei met gebakken/geroosterd brood en ei met gebakken aardappelen. Of gewoon alles tegelijk. Yummie, yummie!
Wij zijn gewoon voor de egs and bacon gegaan. Niks aardappelen in de ochtend.
De bereiding was heel speciaal. Er vloog overal ei naar toe, meer naast het pannetje dan er in en alles ging razend snel. Dat de beste man zelf nog kon volgen wat er gebeurde. Hij had 6 pannetjes die hij in de gaten moest houden, stond meerdere klanten tegelijk te helpen, eitjes op een technische manier om te draaien en broodjes te belegen. Maar het eitje was perfect. Een goed begin van de dag! Na dit goeie begin gingen we op weg naar Central Park.

Onderweg zijn we wel 50 mensen tegen gekomen die ons een busreis aan wouden smeren en toen we dachten dat gehad te hebben begon het weer opnieuw maar toen met een fietstour door het park. Op een gegeven moment stond er een dame op de stoep, die mij iets wou zeggen. Maar zoals wel vaker moest ik weer eens ergens om lachen, ze vergat daardoor wat ze me wou zeggen. Ik hoorde achter me ‘That’s my girl, look at that smile on her face! She brings the sunshine today.’ Hmmm misschien aan jullie kant van de wereld want hier hebben wij hem niet gezien. Beetje jammer! Ik nog zo mijn best gedaan!

Wij zijn gewoon lopend het park in gegaan. Wat een mooi stukje natuur in zo’n stad. Geweldig! De bomen kleuren door de herfst rood, geel en bruin. Zo mooi al die kleuren door elkaar. Het park is niet geheel gelijkvloers, er zit best nog wel hoogte verschil in waardoor je iedere keer weer een ander beeld krijgt. Heel erg mooi.
In de park heb je ook een lange laan, the mall. Hier stonden kunstenaars die schilderrijen verkochten, fotograven die foto’s verkochten, een grappenmaker waar je een grap kon kopen voor een dollar (whahaha dat was al een grap op zich) en mensen die muziek maakte. Daar kan ik echt van genieten. Mensen die doen wat ze willen doen zonder dat ze raar of gek gevonden worden. Super.

In Nederland zijn ze bijna uitgestorven maar hier in New York stikt het er van. Musjes! In de stad zelf is er bijna geen boom te bekennen maar je ziet ze hier volop. Echt leuk om te zien. Net als eekhoorntjes, ook die zie je hier heel veel.

Na een paar uur in het park te hebben rond gelopen zijn we weer terug de stad in gegaan. Ik trek een deur van de winkel open en op dat moment komt er een stevige negerin naar buiten. Ze ging helemaal door het lint en bleef maar tetteren. Nou hadden wij buiten al het een en ander zien gebeuren waardoor ik al lachend naar binnen ging en dit ging er niet voor zorgen dat ik super serieus ging kijken. Ik moest nog harder lachen. De beste vrouw had ruzie met een griet die ook in de winkel was en die volgens mij niet eens door had wat er aan de hand was (want die liep aan de telefoon). Maar wij hadden weer 5 minuten gezond lachen erbij gekregen. Are you talking to me?

Ik vind het sowieso geweldig hoe mensen hier hun ding doen. Zoals ik net al schreef hoe dat gaat in zo’n park maar ook hoe mensen er uitzien.
Soms twijfel ik of die probeert een statement neer te zetten met dr kleding of die heeft vanmorgen in het donker van alles uit die kast gerukt en gewoon maar wat aan getrokken. Met haar en make-up is het niet anders. Je kan hier zijn wie je wil zijn, helemaal top!

Vanmiddag een omatje van eind 80 die dik in de make-up zat. Ik weet niet of jullie (lezers) het verhaal nog kunnen herinneren van een omatje uit San Diego. ‘Im a Hooker and im almost 100’!
Ik heb het erg naar mijn zin met mijn moeder, absoluut geen klagen. Een we maken ook absoluut lol samen maar ik mis ook zeker de humor van mijn kleine Bro. Vaak zien wij dezelfde dingen en moeten om hetzelfde lachen of geven dezelfde reactie. De opzichter heeft het dan niet eens gezien of ziet het pas als ik al weer uitgelachen ben. Zo ook de zwaar opgemaakte oma (met nepwimpers, geverfde wenkbrauwen en dikke lippenstift). ‘So Bro next time you just go along!’

Hmmmm nu hebben ze het op de tv ook nog over een sneeuwstorm. Nou sneeuwt het al een paar dagen ergens aan de west kust van Amerika. Maar dat is kilometers weg.

Het verhaal word steeds leuker! Ik hou jullie op de hoogte over Sandy en de sneeuw!