Macy’s on fire

Wij zitten in een vrij rustige straat als je kijkt naar verkeer en beweging in de straat. Er is een rijbaan met aan beide kanten een parkeer strook. Er zijn meerdere hotels in de straat gevestigd en opening soon een restaurant aan de overkant. Nou vinden wij het bizar maar hier schijnt het allemaal heel normaal te zijn. De vuilnis komt hier iedere dag langs ook op ZONDAG. Het vuil word ‘s avonds buiten gezet, ‘s morgens is het weg dus de vuilniswagen rijd hier ‘s nachts. Maar waar we helemaal versteld van staan is de bouwerij aan de overkant. Ze hebben de hele nacht gewerkt en ja dus ook kabaal gemaakt. Vrachtwagens rijden af en aan en wat ze aan het doen zijn weten we niet, sterker nog ik wil het niet eens weten. Maar dat moet je bij ons eens voorstellen. Ten eerste word er gevraagd of je een gaatje in je hoofd heb en ten tweede dan krijg je een een of andere afdeling van de gemeente op je dak van wegen geluidsoverlast. Dit is duidelijk de ‘city that never sleeps’!

We hadden vanmorgen in alle wijsheid besloten om vandaag een beetje rustig aan te doen. We hebben gister zo veel gelopen dat moedertje lief aan alle kanten kraakt.
We gingen kijken of we bij Macy’s een tshirt of iets konden vinden voor haar. Terwijl we onderweg zijn hoorde we de ene sirene na de andere. Van de brandweer, ambulance en politie tegelijk en een agent met een fluitje die probeerde het verkeer in goeie banen te leiden. Of dat werkte weet ik niet, ik kreeg sterk de indruk van niet. Maar ze deed haar best, vooral met het fluitje!
Toen wij aankwamen bij Macy’s stond al het personeel voor de deur en er hing een gespannen sfeer. Er werd gesproken over vuur, rook, het alarm en de plek des onhels. Om de hoek kwam er nog een geluid bij, het brandalarm van Macy zelf. Halleluja om helemaal horendol te worden van al die sirenes en dat tetterende fluitje door elkaar. Goed Macy’s ging hem dus niet worden, al was er niks te zien of te ruiken. Maar we konden er niet in dus dan maar aan de overkant ergens naar binnen. Na twee winkels gingen er mensen in en uit bij Macy’s dus het was loos alarm en de winkel was weer in gebruik. We konden naar binnen.
De winkel is een heel blok groot en het is niet normaal hoe veel er van alles is. Er is een hele etage met schoenen, dat zijn dan vooral dames schoenen. Ik geloof dat ik wel 3 etages dames kleding tegen ben gekomen. Tassen en make-up, je zou bijna zeggen een snoepwinkel voor de dames maar dan moet je best een dikke portemonnee meebrengen wil je daar even goed losgaan. Wij zijn er uiteindelijk niet geslaagd.

Onze weg volgde bij de fossil winkel waar ik een erg leuk gesprek had met de verkoper. En echt over van alles en nog wat, hoe het kwam dat wij Europeanen zo groot zijn, een blow roken (uiteraard geloofde hij mij niet toen ik zei dat ik dat niet deed) en the stars end stripes.
Hij maakte mijn dag goed door te vragen waar ik vandaan kwam en of ik uit Schotland of ierland kwam want ik had een schotse R. whahahaha dat hoor ik liever dan de vraag ‘Kom je uit Rusland’. Ik denk dat ik over mijn spreekangst heen ben hahahaha. Twee tellen later gaan we kaartjes halen voor de Empire state building en wat vraagt die knakker? ‘Komen jullie uit Canada’? Hmmm Nee Holland! Maar woeptiedoe mijn engelseklanken zijn duidelijk beter dan de polisch people!

Empire state building was indruk wekkend. Je gaat met de lift en beland uit eindelijk buiten. Vanaf daar kan je de hele stad overzien. Het uitzicht was tof. We hadden weer mooi weer alhoewel het wel een beetje heiig was. Maar alle belangrijke dingen die New York New York maakt, konden we er uit halen. Mocht je ooit in New York komen dan is dit zeker een aanrader. Ook voor mensen met hoogte vrees! Moedertje heeft er geen last van gehad en ze heeft echt bij het hekwerk gestaan!
Het uitzicht is mooi maar de binnenkant is ook geweldig. Het gebouw is in 1931 in gebruik genomen en is een meesterwerk in de art decostijl. De marmer leverancier heeft er goed aanverdiend.

Weer op de begane grond aangekomen gingen we opzoek naar ergens waar we koffie konden drinken uiteindelijk belande we in een restaurant/bar waar we een gegrilde kip zaten te eten. Een op het eerste gezicht rare en vage tent. Het eerste wat me moeder zei toen we binnen kwamen was ‘getver het stinkt hier’. We werden ook nog eens de kelder in geloodst. Ondanks de eerste indruk hebben we er echt lekker gegeten en na even gezeten te hebben was het er wel gezellig.
Na het halve kippetje zijn we op weg gegaan naar de Public Library. Jeetje wat een gebouw. Alles opgetrokken uit marmer, met randjes en tierelantijntjes en bovenal groots. Foto’s mochten er niet gemaakt worden, dat was dan weer jammer. Maar ja je kan niet alles hebben.
Achter de bibliotheek ligt Bryant Park. Op papier lijkt het een joekel van een park maar in werkelijkheid viel het wel mee. In werkelijkheid was er ook niet zo heel veel te doen al gebeurde er genoeg. Er waren werklui bezig met de holiday shopping center op te zetten en er werd een ijsbaan gebouwd in het midden van het park. Voor ons was er dus weinig te zoeken.

Vanaf Bryant park zijn we door gelopen naar een boeken winkel op 5th ave. Ik was op zoek naar een aantal grafisch ontwerp boeken, op de een of andere manier kunnen ze hier meer bieden dan aan onze kant van de aarde. Alleen ja je begrijpt het al, deze konden ze duidelijk niet bieden. Dus met lege handen de winkel uit.

Via Time Square zijn we weer terug gegaan naar het hotel. Voor we terug gingen hebben we eerst een tijdje rond gelopen tussen alle verlichting. Soms lijkt het wel dag. Het was nu gelukkig wat rustiger dan van de week dus er was wat meer ruimte, de opzichter gaat wennen aan de grote van de gebouwen en de manier van doen hier. Dus ze heeft denk ik meer gezien dan de vorige keer.
Moe en versleten kwamen we aan in onze kamer. De plannen van morgen zijn nog niet bekent dat is een zorg voor morgen.