Wat een lucht! - Reisverslag uit Cody, Verenigde Staten van Yvon - WaarBenJij.nu Wat een lucht! - Reisverslag uit Cody, Verenigde Staten van Yvon - WaarBenJij.nu

Wat een lucht!

Door: Yvon

Blijf op de hoogte en volg Yvon

12 September 2013 | Verenigde Staten, Cody

Wat ik gister nog vergat te vertellen.
Onderweg kwamen wij weg werkzaamheden tegen, er stond netjes een bord 'loose gravel' Dus pas op! Het dakraam stond open en je hoort rakke tak, rakke tak, TAK. Op de voorruit! Niks aan de hand, op een beschadiging op de ruit na is alle nog heel. Maar car glass kan gebeld worden hahaha. Maar ineens hoor ik op de achterbank. 'Zo ik ga ff zo zitten want straks komt er ineens een door dat dakraam naar binnen en dan heb ik hem om me smoel.' Me moeder zat achterin en die had geen zin in een ster in dr ruiten. Ik zag gelijk dat verhaal met Ralph van 3 jaar terug weer voor me. - Rakketak en rekkedeng overal zag je wel wat vliegen. Toen KABEM BOEM EN PAF! ‘Zo wat was dat, gek!’ Nou bij mij deed alles het nog en ik hoorde ook geen bumper of andere losse onderdelen over de weg slepen. Dus rijden! Huh waar is mijn achterligger nou ineens? Die was gestopt, stond stil, ging na een poos weer rijden en werd weer mijn achterligger. ‘Shit, wat is dat witte op zijn ruit?’ (zie bonken en blaren) -
Ik zag het al voor me KABEM BOEM EN PAF - AU …….'Shit, wat is dat witte op dr ruit?' Je kon mij weggooien in de auto en dan dat droge hoofd van oma. Die had ff wat gemist dus die begreep er geen donder van. Whahaha

Maar goed orde van de dag!
De ene keer hebben we een luxere kamer dan de andere keer. Niet dat ik dat interessant vind want ik sluit me ogen en zie er niks meer van maar goed soms is het handig.
Zo zijn we dit keer in het bezit van een koelkastje. Waar gisteravond een flesje water in gezet was en er vanmorgen weer uitgehaald werd. Er werd een bekertje ingeschonken en bij de eerste slok had er een een brainfreeze. hahahaha Het water was nog net niet bevroren maar koud was hij wel! Alleen als hij ijs en ijs koud is hahahaha. Oma moest even een half uurtje wachten met haar bekertje hahaha.

De overstromingen in Colorado zijn gigantisch. Er is in sommige delen meer dan 30 cm regen gevallen binnen 24 uur. Auto's staan volledig onder water, huizen zijn verwoest, dorpen geëvacueerd en er zijn inmiddels al meerdere doden geteld.
Waar we nu zitten hebben we regen gehad maar het was lang zo erg niet. De weersvoorspellingen zijn op zich goed het gaat van ons af. Morgen hebben we nog kans op druppels en daarna is de kans op zon groter. Maar ja alles kan zo weer omslaan en anders zijn. Zo ook vandaag.

Toen wij vanmorgen uit het hotel vertrokken scheen de zon, het was lekker weer. Zoals voorspelt. Dus Yvonne had een kniebroek en flipfloppertjes aan. Hmmmm maar het weer sloeg al snel om en we hadden regen en het was iets minder lekker. Zeg maar gewoon koud. En daar ging Yvonne met dr witte kniebroek en flipfloppers. Hoe komt het toch dat ik altijd ongewild de aandacht naar me toe trek hahaha. Ik kreeg de ene na de andere blik. En echt niet omdat die mensen me allemaal zo leuk vonden hoor hahahaha nee die blikken zeiden hele andere dingen. Onder andere wat is dat voor een halvezool.

Vandaag stond Yellowstone np op het programma. We hebben het eerste deel van het park gehad en hopen morgen het tweede deel met zonneschijn te doen.
Door de regen beleef je zoiets toch anders. Je gaat minder snel de auto uit want je staat zeiknat te regenen en het is nog koud ook. Ja zeker met een korte broek en flipflops!
Maar aan het einde van de middag werd het droog en ging de zon schijnen. Heerlijk!
Heel veel dieren hebben we niet gezien, dat blijft bij een bizon, moose (eland) en een familie elk (herten). Dat was jammer. Maar logisch die beesten bleven lekker waar ze zaten en lieten zich ook niet nat regenen hahaha.
We kwamen bij een modder vulkaan hahaha. Oma bleef in de auto, die bekeek het wel vanaf een afstandje. Me moeder liep even met me mee, die gaat bij de eerste de beste geiser kijken. Haalt vol door haar neus adem en gaat bijna over dr nek hahahaha. Het is een prachtig natuurverschijnsel die geisers of modder pruttelpotten. Maar het stinkt! De stank is niet te hagelen.

Morgen ga ik ook eens even bellen met het verhuur bedrijf van de auto. Ik mag toch verwachten dat ik een goeie auto geleverd krijg voor het geld wat je er voor betaald. Maar tot nu toe word ik simpel van de waarschuwingen die dat ding geeft. Vandaag was het weer gezeur om de banden. Nou vraag ik me af of het een band is die leeg loopt of dat het de sensor is die maar wat zegt. De banden spanning is de een keer 33 en een uur later is het in eens 37. Dat schommelt als een jacko en ik vraag me af of dat wel klopt.
Een band is iedere keer (volgens de sensor) bijna leeg maar als ik naar me banden kijk zien ze er allemaal hetzelfde uit en is er niet een platter dan de ander. Thuis zou ik gezegd hebben ja morgen weer maar aangezien we hier door de bergen gaan of over wegen rijden waar we in de eerste 100 jaar niemand tegen komen, vind ik het een beetje een ander verhaal.

De weg terug naar het hotel was mooi. Uiteraard was dat dezelfde als de heen weg maar nu met zonlicht van een ondergaande zon. Geweldig! En niet alleen de kleuren van de lucht maar ook de wolken (klein en wit) die er waren.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Cody

Yvon

Achtergrond informatie. Het eerste gelukte product binnen het gezinnetje van ‘van Beek’ was een meisje. Ze kreeg de roepnaam Yvonne maar moest al snel ook naar vele bijnamen luisteren. Acht jaar later lukte het om het volgende product op de wereld te zetten. Dit tweede product was een jongetje geworden en moest luisteren naar de naam Ralph. Zoals wel vaker voorkomt bij nieuwe producten ontbrak ook bij deze twee een duidelijke gebruiksaanwijzing. Niet meegeleverd bij de een, niet bijgevoegd bij de ander. Zelfs niet in het Japans of Arabisch. Jammer voor de omgeving want die moest nu zelf uitvinden hoe er mee om te gaan, wat er van te verwachten en een inschatting te maken naar de capaciteiten. Al snel bleek een van de twee net zo buigzaam en flexibel te zijn als een houtenbint en kreeg dus al snel de bijnaam het ‘houten elfje’. Nummer twee was niet minder houterig maar had ook nog eens proppen gehakt in zijn oren, die vond het niet echt noodzakelijk om te luisteren wat zijn vader te vertelen had. Niet geheel verstandig maar ja. Na deze twee half gebakken producten werd de productie stil gelegd binnen gezin van Beek om verdere productie fouten te verkomen. Met de jaren mee kwamen er steeds meer fouten boven drijven van de twee eerste producten. Van klepperende kleppen tot de meest mooie buttons of van te grote voeten tot een sterke eigen wil. Ook bleken beide in het bezit te zijn van treiterballen gedrag, eigen kijk op het leven te hebben en prettig gestoord te zijn. Dit alles zorgde er voor dat de Eppies het bijzonder goed kunnen vinden met elkaar en meer dan alleen broer en zus zijn. Maatjes door dik en dun! Nou ligt het ons ook nog in de aard om in bijzondere en rare situaties verzeild te raken. Wat nog wel eens lachwekkende verhalen op kan leveren. Dit soort momenten willen we graag met de thuis blijvers delen. Dus lees en reageer gerust!

Actief sinds 29 Mei 2010
Verslag gelezen: 88
Totaal aantal bezoekers 46177

Voorgaande reizen:

05 September 2013 - 24 September 2013

If you can dream it, you can do it!

20 Oktober 2012 - 27 Oktober 2012

The Big Apple

21 Februari 2012 - 03 Maart 2012

All the way to vancouver

04 Juli 2010 - 14 Augustus 2010

From east to west!

Landen bezocht: