Greet wist het weer!
Door: Yvon
Blijf op de hoogte en volg Yvon
13 September 2013 | Verenigde Staten, Idaho Falls
Het eerste stuk (wat we gister in de regen hadden gereden) zag er nu toch mooier uit met het zonnetje. De dieren waren ook in beweging want de bizons waren een stuk dichterbij. Heel dicht bij zelfs, ze lagen dicht langs de weg. Een mooie gelegenheid om foto's te maken van deze spierbundels
Oma ging even mee naar de overkant, ze had haar hardloopschoenen aan dus als ze moest rennen kon ze rennen hahaha. 'Ja want die ene ligt al mijn zijn staartje te zwaaien zie je wel?'
Ook hebben we een caote gezien en een chipmunk. Verder mooie watervallen, geisers en schitterende natuur. Prachtig!
Na het vertrek uit het hotel zijn we boodschappen gaan doen voor ons ontbijt maar ook voor vanmiddag. Dus vanmiddag gaan we een broodje eten. We staan op een parkeerplaats en er is ruimte genoeg. Als snel komen er meerdere mensen en word het druk op de parkeerplaats.
Dan wordt er ook nog een blik Chinezen opgetrokken. Ze komen met meerdere auto's aan dus ik maak ruimte zodat er een auto naast die van ons kan komen staan. Maar er komt gelijk een loempia vreter. 'Can you make room?' 'Solly, can you make room, he want to park.' 'Ja duh wat ben ik aan het doen dan? tuthola!' Vervolgens besloot hij ergens anders te parkeren. Ook goed! Ze zijn 5 minuten op dat parkeerterrein geweest en ze hebben 5 minuten boos naar mij gekeken en uiteraard geluld over mij. Waarschijnlijk hebben ze mij niet de beste dingen toegewenst want ik hoorde een hoop getjaptjoy mijn kant opkomen. Ik stuur met liefde alle vriendelijke toewensingen retour afzender en de groeten aan je tante!
Binnen 3 tellen 6 Chinezen (of met hoeveel ze dan ook waren) over de hekel hahaha hoe is dat. De bisons aan de overkant hebben ze nauwelijks gezien.
Lifters waren er ook. Jaja en weer twee Chinezen, twee Chinese meisjes met gestreepte kniesokken, staartjes en schoenen met zolen waar wij niet op zouden kunnen lopen. Ik kom aan rijden en hun duimen gaan omhoog. Ik neem nooit geen lifters mee, je weet nooit wat je in je auto laat en wat ze van plan zijn. Dat doe ik dus ook niet als het twee Chinese meisjes zijn.
Maar goed ik kwam aanrijden, mijn hoofd zegt 'No way, sorry dames', mijn hand begint te zwaaien (niet aardig, nee maar het gebeurde voor ik er erg in had) en een van de twee gaat heel appelig terug zwaaien. De ander begreep niet zo goed wat er gebeurde en keek haar vriendin wat vragend aan. Hahaha
Na een dag rijden is het tijd om het park te verlaten en richting het hotel te gaan. Ik had gekeken via google dat was bijna 2 uurtjes rijden. Prima te doen dus. We waren al dik een uur onderweg en ik ging Greet er maar eens bij pakken voor we in de stad zaten en het niet meer wisten. Zo dat viel tegen de bijna twee uurtjes werden in eens dik 3 uurtjes.
Nog eens gekeken, boek erbij, Geert op nieuw ingesteld nee ze bleef het aangeven. Achteraf blijkt je hebt onder in het park twee uitgangen en wij hadden de verkeerde genomen voor de bijna 2 uurtjes route. Wij hadden dus de dik 3 uurtjes route. Beetje jammer.
Maar goed ze had een route bedacht. Minder prettig was dat die route over een bergpas ging en dalingen had van 10%. De schemer ging inzetten en het laatste stuk kwam er ook nog regen uit de lucht. Ik heb de dames in de auto niet gehoord maar de spanning was te merken in de auto.
Nou mag ik nog van geluk spreken dat ik in de bergen rijden echt super leuk vind. Ja liever met een motor maar met de auto vind ik ook erg leuk.
Maar als je overdag al stijf achter dat stuur zit. Geloof mij die kom je regelmatig tegen als je door zo'n park gaat. Die halen toeren uit dat je denkt mijn God wat doe je? Maar goed als je het overdag dus al spannend vind kan ik me voorstellen dat je 's avonds met nog meer spanning aan je stuur hangt.
Het laatste stuk was 1 rechte weg dus dat viel mee, maar met dank aan Greet die voor de nodige spanning in de auto zorgde.
In het hotel aangekomen en ingecheckt op weg naar de kamer. Kamer 325! Wij naar boven. Gehannes natuurlijk met die koffers, tassen en tasjes maar goed we waren op de 2de verdieping. Huh de deur staat open. Dus ik duw die deur open, zie een strijkplank staan, handdoek op de grond, bed overhoop, tas op de tafel. Ik weer terug naar beneden.
Er was iets fout gegaan, we moesten naar kamer 125. Dus daar gingen we weer met al die peszooi de lift in en uit. Hahahaha
Maar de kamer is prima.
De plannen voor morgen zijn nog niet bekent dat zien we morgen wel weer.
Oja, de banden spanning. We hadden besloten het nog even aan te kijken, de banden op te pompen en kijken wat er gebeurd. Als ik ga bellen zeggen ze waarschijnlijk laat de band maar verwisselen. Dat is op zich niet zo'n probleem, is het niet dat je dan voor een halve dag je auto kwijt ben. Want ze moeten maar net tijd hebben en toevallig jou band op voorraad hebben.
Ik heb ze vanmorgen laten vullen bij een pompstation en weet inmiddels om welke band het gaat. De sensoren kloppen al niet met de banden dus dat ging het al mis. Maar goed banden hard en rijden. De hele dag is de band in goede conditie geweest, ik heb op me dashboard de hele dag kunnen zien wat de druk was en wat er gebeurde. En er gebeurde dus helemaal niks.
Maar inmiddels is ook bekent waardoor het komt. Vandaag heeft de hele dag de zon geschenen. De ellende begon de eerste dag dat wij regen hadden, gister hadden wij regen. Die band gaan gewoon wijnen als het regent! Gaan dr krullen natuurlijk door de waar! hahaha
Maar ik heb nog dikke banden en ben warning vrij! Whoehoe op naar morgen!
-
14 September 2013 - 16:43
Jolande:
Yvon, daarnet achter elkaar je verhalen gelezen en genoten!!! Weer even heerlijk weggedroomd en mij zelf naar Amerika verplaatst. Nog veel plezier met elkaar met hopelijk stabieler en mooier weer! Jolande
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley