Sinterklaas is in het land
Door: Yvon
Blijf op de hoogte en volg Yvon
15 September 2013 | Verenigde Staten, Salt Lake City
De airco (die standaard aan staat om de temperatuur lekker te houden maar ook de zuurstof op pijl te brengen) slaat aan en hij maakt in dit geval een brommend geluid. Ik hoor naast mij 'wat hoor ik nou weer?' Ik luister, ik hoor niks dus ik vraag me ook af wat ze hoort. 'O wacht het is de airco, ik dacht dat ik een stoomboot hoorde.' Nou mij kon je wegbrengen, dat dat bed nog op zijn poten stond. Heel dat bed stond te shaken van het lachen. 'Ja Honk, honk, straks komt zwarte piet binnen.' whahahahah 'Staat je schoen al klaar?'
Omdat we vandaag weer verder gaan naar het volgende ben ik vanmorgen op de parkeerplaats bezig met het volladen van de auto. Passen en meten.
Er komt een auto de parkeerplaats op rijden, er stapt een gezin uit en ik hoor moeder zeggen. Ja snel eten dan kunnen we daarna weer door. Ze gaan naar binnen en verdwijnen de ontbijtzaal in. Misschien waren het gewoon gasten en waren ze vanmorgen om half 9 een rondje met de auto gegaan. Al leek me dat een sterk verhaal.
Het leek er eerder op dat ze gratis kwamen ontbijten met het gezin, je verzint het toch niet. Net als vorige week zijn we in een winkel waar ook schoenen verkocht worden. Ik doe een schoenen doos open. Zo ik sloeg bijna stijl achterover van de lucht uit die doos, wat een stank zeg. In de beste doos zaten oude vertrapte schoenen en het nieuwe paar waren denk ik, zo de winkel uit gelopen. Ik zou het lef er niet voor hebben, laat staan dat ik er over na zou denken.
Maar goed wij gingen op pad. Op weg naar een outlet shopping mall. Halverwege hoor ik ineens in de auto 'je kan hier zeker niet stoppen?' 'Hmmm ja zo vast wel, hoezo moet je plassen?' 'Nee ik dacht misschien zal ik een stukje rijden' Mijn ogen werden net zo groot als die van haar met die ballen ijs van gister. Mijn moeder is thuis geen held op de grote weg en rijd niet graag in het buitenland(vraag me af of ze het ooit gedaan heeft). Maar daar ging ze hoor! Ze heeft dik 1,5 uur gereden. Hahaha trots op me moedertje!
Het was even zoeken want Greet wist het ook allemaal niet meer maar we hebben de mall gevonden. Wat rond gelopen en weer door naar het volgende. 'Hey, er knipperd weer een geinig lampie op het dashboard, wat is dat?' Banden spanning was oke! Nee nu begon hij te zeuren over de olie en het filter. Toen was ik er klaar mee. Ik ben gaan bellen en gaan bellen. Naar het bedrijf in Nederland en hier in Amerika. Ik moest naar een vliegveld (hier waren we gelukkig bij in de buurt) waar wij een nieuwe auto zouden krijgen. En daar gingen we weer! Ik krijg inmiddels wel mega veel ervaring met auto's terug brengen en ophalen.
Eerst wou de dame me laten rijden met deze auto. Ik kon er rustig mee door! Ja tuurlijk, Je gaat er zelf maar mee door maar ik heb daar geen trek meer in. Het is alles behalve ontspannen rijden als je constant met je banden bezig bent. Of welke warning dan ook.
Dus ik kreeg een andere auto. Ze had niet meer dezelfde. Nee dat was ook niet mijn idee, geef me alsjeblieft iets anders. We hebben nu een Docge challenger. Hij lijkt een beetje op de Fort Mustang alhoewel ik die mooier vind. Maar goed auto 3 is in bezit. Gaat lekker zo!
Alles er in, alles klaar en rijden. Hij rijd prima alleen de auto is van binnen iets krapper, maar beter krapper dan ellende.
Een nadeel de volle koffers moeten nu een maatje hoger getild worden. De kofferbak is een randje hoger. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel ik kom met dikke spierballen thuis. Whoehoe!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley