MAN DOWN

Ik heb gisteravond/vannacht nog eens goed over de auto nagedacht over Dodge Challenger en besloten dat dit niet gaat. Als me bij de balie nou gezegd was het een sportwagen is dan had ik gelijk nee gezegd. Het ligt niet aan de auto op zich. die is gaaf, rijd als een trein en stuurt prima alleen hij is erg krap en klein. Oma moest erin en uit kruipen, alleen zij kon achterin omdat wij te lang zijn en ze zat klem achter die stoel. Niet alleen oma zat krap ook wij zaten strak in een stoel met speciale curve, ik zat met me smoel op het stuur omdat ik een maatje te lang ben voor de auto en als ik bewoog raakte ik wel ergens iets. We gingen dus van een luxewagen met ruimte zat naar een krappe bak waar alles in gepropt zit

Als je de deur open deed hoorde je POF. Jullie kennen vast wel die croissants die uit zo'n kartonnetje komen die je zelf moet oprollen en af moet bakken. Als je dat kartonnetje eraf peutert hoor je ook POF en het deeg komt vanzelf naar buiten. Met dat zelfde geluid en dezelfde snelheid kwamen wij de Dodge uit zetten hahahaha POF.
Maar goed ik ben vannacht gaan bellen naar Nederland, naar het noodnummer hier en nog een keer naar een ander nummer. De telefoonrekening zal er niet om liegen maar met effect.
Ze begrepen mijn standpunt en dat de auto niet te doen was voor iemand van 79.

Vanmorgen moest ik nog eens bellen naar het kantoor op het vliegveld waar de Dodge vandaan had om te vragen wat zij voor mij in de aanbieding hadden. Gelukkig hadden ze wat anders en was ik klaar met bellen en regelen. Dus weer op weg naar het vliegveld, auto inleveren, papieren regelen, nieuwe auto ophalen, spullen over en nog meer papierhandel. We hebben nu auto 4, een mini-van met een zee van ruimte. Oma kan kiezen waar ze gaat zitten. Achter de twee voorstoelen hebben we nog 2 stoelen en daar achter hebben we nog een bank voor 3 personen. Ze kan zelfs liggen als ze dat wil.
Ze heeft een hoge instap, een automatische deur (ik druk op een knop en dr deur gaat open of dicht) en ze heeft een beenruimte waar je u tegen zegt. Omdat er ruimte genoeg is kan ze ook weer gewoon voorin komen zitten.

Ik sta achter de auto om de klep open te doen en mijn oog viel op het kenteken. Nou een perfecter kenteken hadden we niet kunnen treffen hahaha. Het is GEK 5479! Ja je word er toch ook gek van, van al dat gehannes met die auto's. Hoe toepasselijk is dat!

Alles gezetteld, alles weer op een plek, Greet tegen het raam (we hebben een lange rit vandaag) , spiegels goed, stoel in de juiste positie en rijden. Ik ben het vliegveld voorbij en ik moet 500 nog iets Milles rechtdoor rijden van Greet dus ik dacht weet je ik zet de radio eens even aan.
'ZO HEMELTJE LIEF' Daar komt er ineens een takke herrie uit dat ding, hij stond op stand keihard en op een zender met heavy metal. Ik schok me helemaal gek maar ik was niet alleen. Ik zag in mijn achteruit kijk spiegel ineens oma in beeld komen. Het kan niet anders dat dat die van die stoel af is gekomen van schik.
Je begrijpt dit bracht weer lachbuien en de nodige opmerkingen met zich mee. Voor ik weer normaal kon zien waren we al wat Milles verder. Hahahah

We zijn vandaag van Salt lake city in Utah naar Minden in Nevada gereden een rit van 564 Milles (907 km). Een gigantische rit en dood vermoeiend maar soms moet het even. De rit was saai en eenzijdig, de weg liep dwars door een woestijn en alles was droog, bruin en vlak. Dit maakt zo'n rit niet aantrekkelijker. We zijn gesloot en het is dan ook niet raar dat we al vroeg plat liggen hier.

Tijdens de rit komt er een vlieg op bezoek. Ik had er al een helpen ontsnappen maar de sukkel was of weer terug naar binnen gekomen of had zijn vrienden niet gewaarschuwd. De dames in de auto gingen in de aanval. Gewapend met boekjes en een tijdschrift gingen ze de strijd aan met de in de eerste instantie 1e vlieg. Er werd flink gewapperd en gemept met boekjes. Ik moest uitkijken anders was ik diegene die een klap om me smoel had te pakken.
Ze zijn met tussen poses zeker wel 2 uur aan het meppen geweest. Dit werkte überhaupt al op mijn lachspieren want je hoorde om de haverklap MEP, FLATS, KLAP, BAF.
En dan ineens RAK, TAK, BAM en de opmerking 'Zo ik heb je!' Tussen de twee voorstoelen staat een blok met vakken voor bekers en een verschuifbare bovenklep. Onder die klep zit een ruimte waar je bijvoorbeeld Greet kan laten. De vlieg was er in gevlogen en me moeder had de klep dicht geramd. Maar binnen twee tellen zie ik een vlieg vliegen, dus 'Ja dat had je gedacht' Hahahaha ze doet die klep open om te checken en er komt een vlieg uit. Whahaha nu hadden we er dus twee. Er werd nog harder geklapperd. 'Hmmmm zeg dames straks is de halve auto afgebroken en vliegen die vliegen nog gewoon rond!' 'Ja, KEDENG (op het dashboard) maar dit is toch super irritant KLAP (tegen de ruit)' 'Ja whahaha maar dat gewapper en gemep ook!' Het begon bij mij al behoorlijk op de slappe lach aan te komen.

Vervolgens, het zal mijn zieke geest zijn of mijn fantasie maar. 'MAYDAY, MAYDAY, WHERE UNDER ATTACK!' BZZZZZ KRRRKKK 'DO YOU REACH, MAYDAY, MAYDAY!' Dan vanuit het niets BAM! Oma haalt uit. 'Zo dat is er een minder, bye, bye!' Whahahaha 'MAYDAY, MAYDAY, MAN DOWN, MAN DOWN…..
Tranen over me wangen. Om twee gekke vliegen in een auto en twee meppers met een boekie. De tweede vlieg bleef in de aanval gaan, ja ze hadden immers zijn maat om zeep geholpen. Na verloop van tijd liep hij op mijn ruit, raampie open, vlieg naar buiten, dag vlieg, raampie dicht, probleem opgelost.

Dit doet zo'n saaie rit goed!