Koffie in een soepkom

Na het ontbijt zijn we op weggegaan naar Lady Liberty. Eindelijk! Na 3 keer had ik het dan eindelijk voor elkaar, ik ging naar statue island. Het zonnetje scheen, lekker weertje, mama stront misselijk van de overtocht en oma duizelig van alles wat ze zeg.

Lady liberty was leuk. Uiteindelijk ben ik alleen naar de kroon geweest en zijn de andere dames tot de helft (sokkel) gegaan. Vanaf daar heb je uitzicht op de skyline van New York. Ondanks dat er een nieuwe toren staat en ik nooit voor 9/11 daar geweest ben zie je een gat in de skyline. Dat zal ongetwijfeld opgevuld worden maar je merkt dat daar iets mist.

Maar goed de dames zijn niet mee naar boven geweest. Ik heb alleen alle traptredes getrotseerd. Ik heb ze niet geteld maar het waren er veel, heel veel. Het laatste stuk dat is het stuk dat je in het beeld zelf bent, een wentel trap. Nou was ik altijd dol op wenteltrappen, dus dat scheelt. Een hele smalle wenteltrap met tredes die net iets hoger zijn dan gemiddeld en een voor naar boven en een voor naar beneden. Stoppen kon wel want ik was alleen en om de tien of vijftien tredes was een mogelijkheid om een stap opzij te nemen dat je eventueel iemand voorbij kon laten gaan. Nou was er niet nodig want er is maar een enkele debiel die dit gaat ondernemen. Ik had verwacht dat het heel warm zou zijn maar er was een airco in de trap verwerkt. Ik kwam koel en zonder natte oksels boven. :) Toch wel handig die Amerikanen en hun airco liefde.

En als je dacht dat naar boven lastig was dian heb je het mis want naar beneden was veel moeiijker. Door mijn lengte kwam ik in de knoei met de trap boven mij. Ik moest in een meest achterlijke houding die trap af. Ik denk niet dat het er heel natuurlijk uitzag. Ik leek wel niet goed bij mijn hoofd was. Ja Ralph ik weet het jij gaat je nu ernstig dingen afvragen. “Huh, dat was je toch ook niet?”

Na Lady Liberty zijn we richting wall street gegaan. Daar kwamen we ‘The Bull’ tegen en een kerkje waar we een kaarsje wouden branden. Het punt was alleen dat de kaarsjes op waren dus het werd weinig branden.

Ineens kreeg oma door hoe hoog en groot hier alles is hier. Ze was ineens met dr hoofd in de wolken. hahaha “jeetje ik word er helemaal draaierig van..”

Vervolgens hebben we een rondje Ground Zero gehad. Het blijft indrukwekkend, zeker als je denkt aan de stofwolken die door de straten zijn gegaan. Het is gewoon niet voor te stellen hoe dat geweest moet zijn. Nou ben ik blij om het feit dat ik het niet weet want dat wil je gewoon niet mee maken.

Na het aanhouden van een taxi zijn we richting Time Square gegaan. hahaha Oma mocht voorin in de taxi. Meestal willen ze dat niet hier maar in dit geval was er een uitzondering. Hahaha Het verkeer is hier een chaos, een aanslag op je leven zeg maar. Links, rechts, duwen en dringen. Ik zag dat hoofd alle kanten uit gaan. Opgelucht heb ik dr uit de auto gevist hahaha.

Time Square was druk, heel erg druk. Het was vol, er stond een podium, camera ploegen liepen rond en er waren vooral heel veel mensen. Wat er aan de hand was weet ik niet maar vast iets bijzonders.

Tussendoor moet er ook nog gegeten worden en dan ga je opzoek naar een lekker restaurant. De pech was dat het er niet meer zat dus geen spareribs. Maar wek een onmogelijke hamburger om te eten. Mijn God ik had al een grote waffel maar nu is hij nog groter. Ik moest gewoon proppen om er een hap in te krijgen. En veel gewoon niet normaal, De dames hadden een sandwich met kip. Daar eet je bijna een hele week van. Net als de koffie van oma, die leeft er het hele weekend op. Een soepkom is er niks bij. nou kreeg ze er ook een eetlepel bij ipv een koffie lepel.

Voor een ding hoeven wij niet bang te zijn! Oma gaat nooit in New York wonen. Veel te druk en chaotisch hahaha. Geweldig! Na al deze drukte hebben we de rust van de hotel kamer weer opgezocht.

Wat we morgen gaan doen is nog niet bekent. althans wat we in New York gaan doen want morgen avond vliegen we naar Denver.