Flying Blue
Door: Yvon
Blijf op de hoogte en volg Yvon
07 September 2013 | Verenigde Staten, Denver
De dag begon lekker relax vandaag. Rustig aan alles inpakken en klaar maken voor de vlucht van vanavond. Om 18:30 zouden we worden opgepikt door een taxi die ons naar het JFK zou brengen. We hadden dus alle tijd en dan is de vraag wat gaan we nog doen vandaag. Oma was de drukte een beetje zat, ze had genoeg van de chaos. Dus we gingen niet nog een keer richting Time Square, geen toeristische trekpleisters en geen vooral geen chaos. Nou is dat een beetje lastig in een stad als New York. Maar goed we gingen een poging wagen.
Hihi met de start liep het al mis. Je kan New York niet laten passeren voor je in de super winkel bent geweest waar je design kleding en/of accessoires koopt met dikke vette korting. Maar ja dikke vette korting betekend ook dikke vette rijen vol met mensen. Oma volgde mama op de voet die van links naar rechts ging en tussen alle tassen door haar nieuwe tas zocht.
De opluchting was dan ook groot toen we met gevulde plastic tassen de chaotisch kassa met tetterende medewerkers hadden verlaten en buiten op de stoep stonden. Er moest geplast worden en aan de overkant zat Starbucks een betere combinatie kan je niet treffen.
Het voordeel van Amerika is dat je overal gratis internet hebt.Dus tussen door even contact met Ralph. Er moest even overleg gepleegd worden over een tas. Wel, niet, wel, niet, ‘weet je ik loop nog ff naar binnen en maak ik een foto voor je. Dus terug de drukte van de winkel in, terug naar Starbucks voor het internet en uit eindelijk terug de winkel in om de tas toch maar te kopen. Een half uur laten stonden we weer buiten, inmiddels was het nog drukker dan daarvoor. Oma hebben we al die tijd maar even bij de Starbucks laten zitten.
Na weer een loopie van een 1,5 uur was het tijd om wat te eten. We hadden een leuke zaak gevonden met lekkere broodjes en misschien nog wel belangrijker hele goeie stoelen. Het is dan ook niet raar dat we daar een hele tijd gezeten hebben. En als je daar dan zo zit hoe leuk is het dan om naar andere mensen te kijken. Gewoon kijken naar hoe mensen doen en bewegen, reageren op elkaar of om te zien wat voor keuzes ze maken. Ik kan daar echt van genieten.
Zo kwam er een Itiliaans gezin binnen. Althans dat denk ik want zo klonk het ongeveer. Vader, moeder en 3 kinderen. Oke wat willen jullie eten, dit of dat of toch maar weer dit. Na 20 minuten waren ze er uit en alles had iets te eten althans de ene een beetje meer dan de ander. Moeder was niet in dr hum, die had een pest bui en dat was duidelijk te horen, jaja dat klinkt al snel zo in het Itiiliaans maar het was ook te zien. Vader vond het allemaal wel best., de oudste zoon bemoeide zich vooral met de middelste en de jongste was blond en lichte ogen, leek op zijn vader en broers. Hmmm wat is daar misgegaan hahahaha. En deed vooral wat hij zelf wou.
Na veel gekibbel en gesnauw zat alles erin en kon hun ‘See New York’ weer doorgaan.
Voor ons was het ook weer tijd om door te gaan. Op weg naar Battery park waar we langs het water lekker hebben kunnen genieten van het uitzicht, het zonnetje en een lekker windje. Super gewoon.
Rond 6 uur waren we terug bij het hotel. Nog even wat in de koffer doen, nog even rommelen in de handbagage en de camera uit elkaar halen en opruimen. En daarna wachten op de taxi.
Den beste man was een Chinees, geen enkel probleem natuurlijk, was t niet het accent dat hij had. Chinezen zijn soms al een iets moeilijker te verstaan, New Yorkers die echt plat New Yorks praten zijn ook niet altijd even goed te verstaan. Als je die twee combineert krijgen je een moeilijk verstaanbare Chinees die plat New Yorks praat. En daar is dus geen donder van te verstaan!
Hij moest alles 2 of 3 keer zeggen voor ik hem begreep. Hij vroeg of we naar JFK moesten ik verstond jafckie ja daar is wel iets uit te halen van JFK maar niet als het uit gesproken wordt met de snelheid van het licht. Mijn hemel!
Aan mijn gezicht was blijkbaar te zien dat ik er geen donder van begreep want hij ging in de herhaling alleen op exact dezelfde manier. Niet langzamer of duidelijker, nee gewoon precies hetzelfde. En dit herhaalde zich een paar keer bij alles wat hij zei.
Ja en toen kwam de vraag welke maatschappij. ‘BlueJet’ ‘BlueJet?’ ‘Ja BlueJet” Nu vertrok zijn gezicht. ik noemde iets op wat niet bestond. Dus ik ‘O God ik heb tickets van een niet bestaande maatschappij’ Hahahaha maar het viel mee de maatschappij heette JetBleu. Acht wat scheelt het. Ik verzon er een airline bij!
JetBleu was een prima b maatschappij. Je wordt netjes geholpen zowel op de grond als in de lucht, het vliegtuig was netjes en de beenruimte is echt perfect. Ik had ruimte over! Ik kon zelfs met mijn benen over elkaar zitten, geen enkel probleem :)
De vlucht verliep verder goed en zonder problemen. Na het ophalen van de koffers was het wachten op de shuttle bus naar het hotel.
Morgen moeten we als eerste de auto ophalen en daarna zien we wel wat we in Denver haag doen.
Hihi met de start liep het al mis. Je kan New York niet laten passeren voor je in de super winkel bent geweest waar je design kleding en/of accessoires koopt met dikke vette korting. Maar ja dikke vette korting betekend ook dikke vette rijen vol met mensen. Oma volgde mama op de voet die van links naar rechts ging en tussen alle tassen door haar nieuwe tas zocht.
De opluchting was dan ook groot toen we met gevulde plastic tassen de chaotisch kassa met tetterende medewerkers hadden verlaten en buiten op de stoep stonden. Er moest geplast worden en aan de overkant zat Starbucks een betere combinatie kan je niet treffen.
Het voordeel van Amerika is dat je overal gratis internet hebt.Dus tussen door even contact met Ralph. Er moest even overleg gepleegd worden over een tas. Wel, niet, wel, niet, ‘weet je ik loop nog ff naar binnen en maak ik een foto voor je. Dus terug de drukte van de winkel in, terug naar Starbucks voor het internet en uit eindelijk terug de winkel in om de tas toch maar te kopen. Een half uur laten stonden we weer buiten, inmiddels was het nog drukker dan daarvoor. Oma hebben we al die tijd maar even bij de Starbucks laten zitten.
Na weer een loopie van een 1,5 uur was het tijd om wat te eten. We hadden een leuke zaak gevonden met lekkere broodjes en misschien nog wel belangrijker hele goeie stoelen. Het is dan ook niet raar dat we daar een hele tijd gezeten hebben. En als je daar dan zo zit hoe leuk is het dan om naar andere mensen te kijken. Gewoon kijken naar hoe mensen doen en bewegen, reageren op elkaar of om te zien wat voor keuzes ze maken. Ik kan daar echt van genieten.
Zo kwam er een Itiliaans gezin binnen. Althans dat denk ik want zo klonk het ongeveer. Vader, moeder en 3 kinderen. Oke wat willen jullie eten, dit of dat of toch maar weer dit. Na 20 minuten waren ze er uit en alles had iets te eten althans de ene een beetje meer dan de ander. Moeder was niet in dr hum, die had een pest bui en dat was duidelijk te horen, jaja dat klinkt al snel zo in het Itiiliaans maar het was ook te zien. Vader vond het allemaal wel best., de oudste zoon bemoeide zich vooral met de middelste en de jongste was blond en lichte ogen, leek op zijn vader en broers. Hmmm wat is daar misgegaan hahahaha. En deed vooral wat hij zelf wou.
Na veel gekibbel en gesnauw zat alles erin en kon hun ‘See New York’ weer doorgaan.
Voor ons was het ook weer tijd om door te gaan. Op weg naar Battery park waar we langs het water lekker hebben kunnen genieten van het uitzicht, het zonnetje en een lekker windje. Super gewoon.
Rond 6 uur waren we terug bij het hotel. Nog even wat in de koffer doen, nog even rommelen in de handbagage en de camera uit elkaar halen en opruimen. En daarna wachten op de taxi.
Den beste man was een Chinees, geen enkel probleem natuurlijk, was t niet het accent dat hij had. Chinezen zijn soms al een iets moeilijker te verstaan, New Yorkers die echt plat New Yorks praten zijn ook niet altijd even goed te verstaan. Als je die twee combineert krijgen je een moeilijk verstaanbare Chinees die plat New Yorks praat. En daar is dus geen donder van te verstaan!
Hij moest alles 2 of 3 keer zeggen voor ik hem begreep. Hij vroeg of we naar JFK moesten ik verstond jafckie ja daar is wel iets uit te halen van JFK maar niet als het uit gesproken wordt met de snelheid van het licht. Mijn hemel!
Aan mijn gezicht was blijkbaar te zien dat ik er geen donder van begreep want hij ging in de herhaling alleen op exact dezelfde manier. Niet langzamer of duidelijker, nee gewoon precies hetzelfde. En dit herhaalde zich een paar keer bij alles wat hij zei.
Ja en toen kwam de vraag welke maatschappij. ‘BlueJet’ ‘BlueJet?’ ‘Ja BlueJet” Nu vertrok zijn gezicht. ik noemde iets op wat niet bestond. Dus ik ‘O God ik heb tickets van een niet bestaande maatschappij’ Hahahaha maar het viel mee de maatschappij heette JetBleu. Acht wat scheelt het. Ik verzon er een airline bij!
JetBleu was een prima b maatschappij. Je wordt netjes geholpen zowel op de grond als in de lucht, het vliegtuig was netjes en de beenruimte is echt perfect. Ik had ruimte over! Ik kon zelfs met mijn benen over elkaar zitten, geen enkel probleem :)
De vlucht verliep verder goed en zonder problemen. Na het ophalen van de koffers was het wachten op de shuttle bus naar het hotel.
Morgen moeten we als eerste de auto ophalen en daarna zien we wel wat we in Denver haag doen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
