Aan gebakken bamisoep?!?!

Gister had ik niet zo heel veel te vertellen en daarbij geen zin om te schrijven. Vandaag daar in tegen heb ik bergen te vertellen en het moet er even uit. Ik denk dat als ik niet schrijf dat ik vanavond niet slaap. Maar ik zal beginnen bij het begin.

We waren vanmorgen vroeg uit de veren en dat was niet omdat we alle 3 zo geweldig geslapen hebben. Ralph kon zijn draai vannacht niet vinden, die verhuisde halverwege de nacht naar de bank. Tot die tijd had ik ook bijna geen oog dicht gedaan maar na die tijd kirst niet meer. Die was door de verhuizing klaar wakker voor een paar uur. Thanks bro!!!!
Maar waarom dan wel zo vroeg op? Ralph had gister een spelletje gekocht maar had een leeg doosje meegekregen dus toen konden we vanmorgen weer terug naar de winkel om het spelletje op te halen. Gelukkig ging dat helemaal soepel en was het totaal geen probleem. Daarna was het de auto in op weg naar het volgende.
Het begon bij ons alle drie een beetje te kriebelen dat we wel meer willen zien dan alleen Vancouver. De belangrijkste dingen van de stad hebben we gezien of staan op de planning voor morgen. Een natuurpark zou erg leuk zijn om nog even mee te nemen. Nu ligt Banff (schijnt een mooi park te zijn) redelijk dichtbij maar toch nog bijna twee dagen heen rijden en dan dus ook nog twee terug rijden. Dat ging het dus niet worden. Ik had wat zoek werk gedaan en was uitgekomen om Cultus lake provincial park en Chilliwack lake provincial park. De eerste was zo’n 1,5 uur rijden dus dat was goed te doen.
Het was hier en daar een beetje onhandig aangegeven en onoverzichtelijk maar uiteindelijk bereikte we het park. Het waterspeelpark was gesloten en de ijssalon was ook al dicht, beetje gek. Toch? Alles was gesloten want ja het is ook hier hartje winter en bere-koud. Wat wel raar was was dat de parkeerterreinen op een enkele na ook gesloten waren. Er zullen toch wel meer gestoorde mensen zijn die daar met de winter doorheen willen rijden.
Maar goed het was koud, we hadden een open parkeerterrein gevonden en we waren even de auto uitgegaan. Foto’s maken, de natuur bekijken, kou lijden, kouwe vingers kweken en bibberen. Ik had op een gegeven moment zulke koude vingers dat het water (wat heel koud was want hier er daar waren ijsrandjes te bewonderen) lekker warm was.
Na de eerste lake gingen we op weg naar de tweede die was of zo klein dat we hem net ff gemist hebben of het was zo onduidelijk aangegeven dat we er giga langs zijn gereden maar we waren ineens op weg naar heel iets anders. Het Chilliwack lake hebben we niet gezien, wel heel veel mooie bergen, snel stromend water, grappige vogeltjes en ijspegels. Het was genieten!
Omdat we het meer niet konden vinden zijn we door gereden naar Hope, een plaatsje iets verder op. Niet echt iets spectaculairs maar wel grappig. Even tanken bij een vaag tankstation is altijd wel leuk hihi want kom ik hier levend naar buiten of niet?
In Hope hebben we een hoop gezien maar eigenlijk niet wat we wouden zien dus het werd tijd om terug richting huis te gaan. Onderweg had ik twee dingen die tegen zaten. 1 een oranje auto die het lukt vond mij dwars te zitten, alhoewel hij meer zichzelf ermee had dan dat hij mij ermee had. Het tweede was de tom tom. Grrr de meeste van jullie zullen de kwaliteiten van Greet (de tom tom uit de vs.) zich vast nog wel kunnen herrinneren. Nu hebben we Gerit (alhoewel Gerit met een vrouwen stem praat), Gerit is exact dezelfde tom tom als uit de vs. Jullie begrijpen natuurlijk dat we daar vanaf moment een dol gelukkig mee waren. Zoals Greet de rot gewoonte had om ons zo nu en dan kilometers om te laten rijden, zo heeft deze ook een tik. Ja inderdaad ons omlaten rijden. Ze laat me links afslaan en ik voer braaf uit wat ze zegt dat ik moet doen, gaat ze ineens zeuren, HERBEREKENEN!!! What the …. Puntje bij paaltje kom ik dan iedere keer weer op dezelfde weg uit waar ik eerst vanaf moest draaien. Geweldig zo’n goed lopende gps!!!! Aanwinst voor alle gadjet liefhebbers!
Eindelijk zijn we thuis. We zijn moe van het weinig slapen en de lange reis vandaag. Dus lekker op de bank met een boekje, spelletje en ik ben aan het rommelen met me laptop en foto’s. Maar toen werd de rust heftig verstoort.
Ineens een snerpend geluid door de woonkamer, knetter hard. Dus wat betekend dat en waar komt het vandaan. Hmmm het brandalarm (niet het standaard geluid van Nederland)! Ralph zat een beetje appelig op de bank en die zat echt te kijken van huh waar komt in eens die takke herrie vandaan. Ik was gelijk begonnen met het los koppelen van mijn fototoestel en spullen bij elkaar. Kirs had haar rugzaak gepakt, had mijn portomonee en telefoon van tafel gevist en ging haar schoenen aan trekken.
Ralph was inmiddels in actie gekomen en stond met mijn rugzaak bij de deur dus ik ‘kom terug en doe dat ding open!’ Tas open en zoveel mogelijk zooi van tafel geveegd en in me tas geladen. Ik weet je moet het pand verlaten en wij stonden binnen 3 minuten op de gang maar ik laat ook niet zomaar mijn fototoestel en laptop achter.
De meeste van jullie weten het wel maar sommige ook niet. Dus ik zal even uitleggen waarom ik zo blij word van een brandalarm. Als kind heb ik brand op school meegemaakt, dit is in die ander halve hersencel die ik in mijn bezit heb blijven hangen. Ik ruik het eerder dan een ander, ik hoor het eerder en ik schrik eerder dan een ander.
Ook dit keer schok ik me terpletter want ik stond met knikkende knietjes op de gang, waarschijnlijk omdat ik heel goed wist wat er aan de hand was, dat ik ook heel goed wist wat ik moest doen. Ik was zo klaar en stond net als de rest zo buiten. Er kwam geen paniek en ik functioneerde nog prima. Ralph zei later jij was scherp en snel, als je gaat kijken naar jou ervaring met zo’n alarm. Buiten knikte me knietjes niet meer die bonkte maar toen de brandweer met heel veel poeha aan kwam zakte alles weer weg en moest ik er eigenlijk ook wel om lachen. Dit zou de vakantie worden waar ik dingen achter me ging laten en af ging ronden. Waarschijnlijk wou dit ook even afgrond worden hahaha. Super kan maar opgeruimd zijn hahaha.
Hmmm wel staat mijn rugzak grijp klaar, heb ik alles klaar liggen om aan te trekken en is alles in handbereik! Of ik dus vannacht heel goed slaap weet ik niet maar ik ga maar een poging wagen. Het was trouwens een aangebrand, bakken pannetje die de flat deed ontruimen. Er was verder niks aan de hand. Gelukkig!