Steamy mapman

Omdat parkeren het centrum nog duurder is dan in Nederland, kwam Karen met het geweldige idee om met het openbaarvervoer te gaan. Dus dat werd bij de supermarkt, ja echt bij de supermarkt! een treinkaartje halen. Toen opzoek naar een casino om onze auto te parkeren want dat kosten dan maar 2.50 en vanaf daar de trein richting het centrum.
Een auto in een garage parkeren is niet moeilijk zou je zeggen. Maar zo’n spastische garage als dit heb ik nog nooit gezien. Je had etages en tussen lagen, auto’s konden van 3 kanten komen en ik begrijp nog altijd niet hoe ik boven ben gekomen. Toen moesten we ook nog een kaartje betalen en dat was ook al een beetje raar. Gelukkig waren er mede parkeerders die het allemaal begrepen en wisten. Het kan niet anders dan dat een Belgische architect gevraagd is om dit te bedenken.
Opzich was de verbinding geweldig. Want van hier naar de garage was 5 min, daar de auto uit en het station op en met de trein stop je midden in het centrum. Super dus.
Maar omdat we niet helemaal wisten welke kant we op moesten leek het ons verstandig om even een city map te kopen. Verdwalen is leuk maar daar hadden we vandaag niet zo veel zin in. Ralph werd de opperbewaker van de kaart. Hij werd de mapmen van vandaag.
We zijn als eerste begonnen in Starbucks! Altijd je dag goed beginnen hahaha. En met koffie en banana chocochips cake lukt dat het beste hahaha. Toppie!
Daarna zijn we richting Gastown gegaan. Waar Ralph een leuke ervaring op deed met een dronken bedelaar. Toen de beste man hem ook nog aan ging raken waren de rapen gaar. We waren op weg naar gassy Jack maar wat wij kregen te zien was een steamy Ralph. De stoom kwam uit zijn oren! Maar props voor de jongen want hij hield zich in en het licht sprong op het juiste moment op lopen. Ja ze hebben hier geen groen voor voetgangers. Net als in New York is het een wit overstekend mannetje.
Gastown viel een beetje tegen. Gassy jack was meer vertrokke Jack want dat was niet veel en de steam clock had nodig een onderhoudsbeurt nodig. Er kwam stoom uit en het was een klok dat klopte als een bus maar om nou te spreken van spectaculair. Nu hebben we toch iets gezien…. Hmm nee het was niet bijzonder en jullie hebben niet veel gemist als je the steamy clock nog niet gezien hebt.
Er zaten wel leuke winkeltjes maar om nou te zeggen dat die alles goed maakte nee ook niet. Het zag er allemaal gezellig uit en de geveltjes waren leuk maar gelijkertijd zaten er ook rare tentjes tussen waar je liever voorbij liep dan naar binnen ging.
Er was wel een galerie met hele mooie schilderrijen en houtsnijwerk. De indiaanse art vind ik erg mooi en inspirerend. Dat maakte het bezoek aan Gastown tot een volledig succes.
Na Gastown zijn we weer terug gelopen waar we vandaan zij gekomen want we zouden de andere ontmoeten om naar het observation deck te gaan. Dat is een gebouw waar een soort euromast aan vast geplakt zit, waar je naar boven kan en je een uitzicht over de stad krijgt.
Ralph en ik hadden zoiets al een keer gedaan in Chicago waardoor wij min of meer verpest zijn. Er hing een kaart aan de wand waar meerdere hoge gebouwen van over de wereld op stonden, zo ook die in Chicago, empire state building van New York, toren uit Seatle en nog wat van dat spul. Hmmm deze overlook was de kleinste en kwam nog niet tot de helft van de overlook van chicago (die overigens ook niet de grooste was). Voor mensen met hoogte vrees nog altijd veel te hoog waarschijnlijk maar goed hahaha. Het uitzicht aan de berg kant vond ik mooi genoeg om er foto’s van te nemen.
Na de toren zijn we naar Canada place gegaan dit is een congrescentrum, nee we hebben niks interessants gedaan. Het gebouw staat aan het water (aan de andere kant van het water ligt onder andere Stanley Park) en om het gebouw is een soort wandelpad gemaakt. Daardoor kan je hele mooie foto’s maken van de bergen die aan de overkant liggen.
Na al het foto’s maken, klieren van de jongens onder elkaar en het koud worden gingen we op weg naar wat te eten. Voor we er waren, waren we al zeker 3 kwartier verder en de het menu was er al vanaf gelopen voor we hem gegeten hadden maar dat hinderde niet. We kwamen aan bij een soepwinkel hahaha in dit geval was het heel veel soeps! Een japanse bamisoep restaurant. Ja je verzint het niet. En wie zegt dat je soep met een lepel moet eten is ook niet wijs want bamisoep eet je met …. STOKJES!!!! Ik was zo blij dat ik dat inmiddels goed onder die knie heb. Hahaha anders lag al mijn handel bij Ralph in zijn kommetje.
Wonder boven wonder was de soep super goed. Als Ralph thuis wel eens bezig was met die zooi, meurde de hele keuken, zat alles onder de kledder en zag het er ranzig uit. Maar dit was goeie prut!
De plannen voor morgen waren om te gaan boarden maar die zijn een klein beetje gewijzigd. Kirsten had vandaag last van haar rug en schouder (hiermee was ze al van huis vertrokken) en ik van mijn schouder door mijn aller lichtste rugzak. Dus het leek ons niet heel verstandig om dat morgen te gaan doen. Dus dat kom wel. Wel gaan we morgen snowshoeing! Klinkt interessant en ongetwijfeld voor mij een uitdaging om recht te blijven staan hahaha. Maar we zullen het mee maken. We gaat in iedergeval de berg op en de sneeuw in, dat vind ik al leuk genoeg!
Verder gaat het hier altijd twee tegen één , alhoewel het nooit tegen kirsten is. Word er veel geklierd met lege flesjes en word ik nog wel eens om me oren geslingerd met achterlijke uitspaken die ik doe of gedaan heb. Ze zijn zo leuk en lief die twee!